Wilanowski Uniwersytet Trzeciego Wieku: Relacja z wycieczki słuchaczy WUTW do Lublina w dniach 16 -17 maja 2014

Następną „muzyczną” wycieczkę w roku akademickim 2013/214 uczestnicy i sympatycy WUTW odbyli do Lublina.

Celem wyjazdu było zwiedzanie lubelskiej Starówki oraz obejrzenie spektaklu „Księżniczka Czardasza” Imre Kalmana na scenie lubelskiego Parku Naukowo - Technologicznego.

Wyjazd autokarem z Warszawy rozpoczął się w chłodnej i chmurnej aurze, ale w radosnej i pogodnej atmosferze , która towarzyszyła nam cały czas .

Troskliwą opieką otaczali nas Pan Dyrektor z uroczą córką Anielką oraz Pani Beata. Lublin powitał nas deszczem, co wymusiło zmianę planu wycieczki .

Lubelska przewodniczka rozpoczęła zwiedzanie miasta od Zamku Lubelskiego.

Lublin - to miasto o 700-letniej historii położone na styku kultur Wschodu i Zachodu, na szlaku handlowym wiodącym od Morza Czarnego do Bałtyku. Takie usytuowanie gwarantowało szczególny rozwój miasta, które stało się ośrodkiem handlu i słynnych jarmarków, na które przybywali kupcy z całej Europy oraz z imperium osmańskiego. Handel, rzemiosło i usługi ściągały nowych mieszkańców Rusinów, Ormian, Niemców, Czechów, Żydów i Tatarów co spowodowało, że Lublin był miastem w którym zgodnie współistniały narody, kultury i religie. Położenie Lublina na trakcie z Wilna do Krakowa sprawiło, że miasto cieszyło się szczególnym zainteresowaniem Jagiellonów. To właśnie w Lublinie pod opieką Jana Długosza wychowywali się synowie Kazimierza Jagiellończyka, a około roku 1520 Zygmunt Stary zapoczątkował przebudowę zamku na rezydencję królewską .(Pierwszy Zamek w Lublinie wzniesiono w XII wieku., w XIII wieku dobudowano wieżę mieszkalno - obronną=donżon). W 1596r w Lublinie podczas posiedzenia Sejmu na Zamku podpisana została unia polsko-litewska powołująca do życia Rzeczpospolitą Obojga Narodów. To ważne wydarzenie w historii Polski upamiętnia pomnik Unii Lubelskiej na placu Litewskim.
Zamek Lubelski nigdy nie był siedzibą królów. Dalsze, zmienne dzieje zamku przyniosły ogromne zniszczenia w okresie potopu szwedzkiego. W czasie zaborów utworzono tu więzienie kryminalne Królestwa Kongresowego. W okresie II wojny było tu więzienie hitlerowskie, a po 1944r więzienie karno-śledcze UBP.

Od 1957 roku Zamek jest główną siedzibą Muzeum Lubelskiego.

W Zamku znajduje się Kaplica Trójcy Świętej (XIV), w której znajdują się malowidła fundacji Władysława Jagiełły w stylu bizantyjsko-ruskim, które stanowią zabytek w skali międzynarodowej.

W salach Zamku znajdują się wystawy stałe i czasowe np. Uzbrojenie Polskie XIV-XX , Polskie Malarstwo Historyczne i Batalistyczne, Sztuka Zdobnicza Polska i Obca, Galerie Malarstwa Polskiego i Obcego XVII-XX, Monety i Medale na Ziemiach Polskich X-XXw i inne. Na szczególną uwagę zasługują obrazy J. Matejki – Unia Lubelska i Przyjęcie Żydów do Polski(1889r).

Następnym punktem zwiedzania była Bazylika OO. Dominikanów.

Bazylika pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika, zwana także Bazyliką Relikwii Krzyża Świętego lub Kościołem oo. Dominikanów jest jedną z najstarszych świątyń Lublina. Kościół wraz z klasztorem w 2003 roku obchodził jubileusz 750 lecia. Za datę pierwszej fundacji kościoła klasztornego przyjmuje się rok 1253. Obecny kościół został zbudowany w XIV wieku, z fundacji Kazimierza Wielkiego . Obecny kształt Kościół otrzymał po przebudowie w końcu XVI wieku (po pożarze w 1575 r.).

Tego dnia zakończyliśmy zwiedzanie i udaliśmy się na obiad i krótki odpoczynek nad Zalew Zemborzycki . Wieczór spędziliśmy w świecie bajkowej muzyki operetkowej , która towarzyszyła nam przez cały wieczór zakończony „koszyczkowa” rozśpiewaną kolacją.

Następnego dnia , po krótkim rannym spacerze nad Zalewem Zemborzyckim, udaliśmy się na dalsze zwiedzanie Lubelskiej Starówki. Pierwszym punktem zwiedzania była Archikatedra pw. Św. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty, dawny kościół Jezuitów.

Kościół został konsekrowany w 1604 roku. Jest jednym z pierwszych barokowych budowli wzniesionych poza Włochami. Budowę kościoła oraz kolegium jezuitów rozpoczęto w 1586r.. W 1604 roku Bernard Maciejowski, już jako biskup krakowski, uroczyście konsekrował świątynię nadając jej patronów: św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelistę. W 1773 roku papież Klemens XIV zarządził kasatę Towarzystwa Jezusowego. W maju 1774 roku, kościół przejęli księża trynitarze. Po III rozbiorze Rzeczypospolitej, na mocy decyzji rządu austriackiego kościół zamieniono na skład zboża i magazyn broni. Dopiero za czasów Królestwa Kongresowego kościół pojezuicki odrestaurowano i przeznaczono na katedrę . Największych zniszczeń katedra doznała podczas II wojny światowej, Od 1998 roku pod patronatem arcybiskupa ks. Józefa Życińskiego rozpoczęto konserwację dekoracji i wyposażenia katedry. Prace ukończono w 2005 roku na 200-lecie utworzenia diecezji lubelskiej. W 2009 roku rozpoczęto prace konserwatorskie na zewnątrz świątyni.

W Katedrze zwiedzaliśmy Zakrystię Akustyczną ( 1752-1754) Wykorzystano tu ł efekt świadomego doboru kształtu krzywizny sklepienia, gdzie głosy odbijające się z jednego naroża trafiają do drugiego. Po zniszczeniu kaplicy podczas II wojny światowej, została ona dokładnie odtworzona ze swoimi właściwościami akustycznymi . W zakrystii eksponowane są zachowane skarby katedry.

Najstarszym zabytkiem katedry jest brązowa chrzcielnica z XIV w. W ołtarzu bocznym usytuowany jest słynny obraz MB Płaczącej (kopia obrazu jasnogórskiego , znany z tzw. cudu lubelskiego z 1949 roku.

Freski wykonane w latach 1756- 1757 przez Józefa Meyera pokrywają całe wnętrze kościoła i tworzą spójną pod względem przekazu i formy całość poświęconą życiu i działalności Jezusa.

Po zwiedzeniu Archikatedry odbyliśmy spacer uliczkami Lubelskiej Starówki. Widzieliśmy najważniejsze obiekty i: Brama Krakowska, Brama Grodzka, Baszta gotycka, Brama Rybna, Wieża Trynitarska, Plac Łokietka, Trybunał Koronacyjny , kamienice wokół Rynku.